ยังจำคืน วันเพ็ญ เด่นบนฟ้า
ปลายตุลา สดใส ไร้หม่นหมอง
เคยนอนกก อกสาว เคล้าประครอง
เพียงเราสอง ท่ามราตรี มีแสงจันทร์
พันทอง
ตั้งแต่ปลายตุลาพาสดใส
ช่างกระไรป่านนี้พี่เหหัน
ปล่อยน้องคอยหงอยงับคอยนับวัน
ปล่อยให้ “พัน” นอนหง่าว อกร้าวโรย
ฟังรำพึงถึงรำพันมันปั่นป่วน
ฟังคร่ำครวญหวนดังยังโหดโหย
ฟังออดอ้อนวอนหาพารักโปรย
ฟังโอดโอยโดยดิ้น..กลิ่นรัญจวน
สิ้นสวาทหมายมาดขาดใจดิ้น
ขาดถวิลสิ้นดับกับกำสรวล
นับวันเคยห่วงหามาชื่นชวน
คำคร่ำครวญล้วนหลั่งยังจะตาย
อดข้าวกินสิ้นชาติอาจตักษัย
อดอาลัยใจตรมข่มความหมาย
อดเสพสมโลมร่างแทบวางวาย
อดชมชายหมายเป็นเช่นขาดใจ..
ช่างกระไรป่านนี้พี่เหหัน
ปล่อยน้องคอยหงอยงับคอยนับวัน
ปล่อยให้ “พัน” นอนหง่าว อกร้าวโรย
ฟังรำพึงถึงรำพันมันปั่นป่วน
ฟังคร่ำครวญหวนดังยังโหดโหย
ฟังออดอ้อนวอนหาพารักโปรย
ฟังโอดโอยโดยดิ้น..กลิ่นรัญจวน
สิ้นสวาทหมายมาดขาดใจดิ้น
ขาดถวิลสิ้นดับกับกำสรวล
นับวันเคยห่วงหามาชื่นชวน
คำคร่ำครวญล้วนหลั่งยังจะตาย
อดข้าวกินสิ้นชาติอาจตักษัย
อดอาลัยใจตรมข่มความหมาย
อดเสพสมโลมร่างแทบวางวาย
อดชมชายหมายเป็นเช่นขาดใจ..
"บ้านริมโขง"