ใช่ว่ามีวันเพ็ญเป็นสุดท้าย
ไม่นานกลายวันเพ็ญไม่เป็นอื่น
หนึ่งเดือนเป็นวันเพ็ญเน้นหยัดยืน
พี่จะยื่นสุขให้ไม่ต้องกลัว
ยี่สิบเก้าจากกันพันอย่าห่วง
พี่ไปควงคนใหม่ให้ถ้วนทั่ว
ครบวันเพ็ญเห็นกันใหม่ได้พบชัวร์
ถึงคิวตัวแสดงใหม่ใต้แสงจันทร์
พี่จะกลับคืนมาหาพันใหม่
คืนเพ็บใสไปคลุกให้สุขสันต์
จงอย่าท้อรอพี่ยี่เก้าวัน
เราพบกันคราใหม่จัดให้เต็ม
สล่าผิน
ราคาคุย ทั้งนั้น ฉันหมั่นไส้
ช่างกระไร ใจชาย ร่ายคมเข้ม
ชอบโอ้อวด แถมยัง พูดแทะเล็ม
พ่อคนเค็ม ยังมีหน้า มาตอแย
ยี่สิบเก้าวัน ขาสั่น แน่คุณพี่
จะยาดี ขนาดไหน ก็ต้องแย่
เมื่อวานนี้ ทีเดียว ยังงอแง
ตายแน่แน่ ยี่สิบเก้าวัน คงบรรลัย
อย่ากลับมา หาเลย ทรามเชยพี่
ตัวน้องนี้ ขี้คร้าน วานแก้ไข
เชิญป้ายหน้า ก่อนหนา ขออภัย
คนไร้ใจ อย่างพี่ น้องมิแคร์
พันทอง
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
