อนาคตของฉัน...นั้นดำมืด
ดั่งพยาธิ...ตัวตืดยืดตัวใส่
ทั้งอดีตปัจจุบัน...บั่นทอนใจ
นั่งคิดไป...ไร้สุขทุกข์เช่นเคย
เกิดมาเตี้ยตัวดำ...ทำไงเล่า
หลงรักเขา...เศร้าใจไม่กล้าเผย
มองกระจกทุกครั้ง..ยังช็อคเลย
พุทโธ่เอ๋ย...ใครเล่าเขาจะมอง
คงเป็นเวรหรือกรรมฉันทำไว้
ยามรักใครเขาเมิน...เพราะสยอง
ดำจนเขียว...ดูไปคล้ายใบตอง
ดึกต้องใช้ไฟส่อง...มองเห็นเรา
---สะเลเต---
ดั่งพยาธิ...ตัวตืดยืดตัวใส่
ทั้งอดีตปัจจุบัน...บั่นทอนใจ
นั่งคิดไป...ไร้สุขทุกข์เช่นเคย
เกิดมาเตี้ยตัวดำ...ทำไงเล่า
หลงรักเขา...เศร้าใจไม่กล้าเผย
มองกระจกทุกครั้ง..ยังช็อคเลย
พุทโธ่เอ๋ย...ใครเล่าเขาจะมอง
คงเป็นเวรหรือกรรมฉันทำไว้
ยามรักใครเขาเมิน...เพราะสยอง
ดำจนเขียว...ดูไปคล้ายใบตอง
ดึกต้องใช้ไฟส่อง...มองเห็นเรา
---สะเลเต---