ท่าน""ช่วงนี้ไม่ว่าง""มาครางอิ๋ง
สงสารจริงท่าน"ช่วง"เฝ้าห่วงหา
เปรี้ยวเขาไปเดี๋ยวเดียวเดี๋ยวก็มา
ทำโศกาฟูมฟายไม่อายคน
ไยหลงชอบหลงรักเขานักหนา
สงสัยบ้าเกินรับหรือสับสน
โพนทะนาเจ็บจุกทุกข์เกินทน
สัปดนแท้หนอพ่อช่วงเรา
เปรี้ยวนะเขาไม่ว่างอย่าอ้างถึง
สามีหนึ่งลูกสามอย่าตามเฝ้า
เขาฝากบอกท่านว่าอย่ามัวเมา
ลูกไม้เก่าไม่ได้ผลไม่สนใจ
เขาฝากบอกอีกอย่างให้นั่งคิด
อยากแนบชิดขอเถิดไปเกิดใหม่
และชาตินี้ขอพักไม่รักใคร
จำเอาไว้ซะเชียว..เปรี้ยวฝากมา
--ณัชชา--
สงสารจริงท่าน"ช่วง"เฝ้าห่วงหา
เปรี้ยวเขาไปเดี๋ยวเดียวเดี๋ยวก็มา
ทำโศกาฟูมฟายไม่อายคน
ไยหลงชอบหลงรักเขานักหนา
สงสัยบ้าเกินรับหรือสับสน
โพนทะนาเจ็บจุกทุกข์เกินทน
สัปดนแท้หนอพ่อช่วงเรา
เปรี้ยวนะเขาไม่ว่างอย่าอ้างถึง
สามีหนึ่งลูกสามอย่าตามเฝ้า
เขาฝากบอกท่านว่าอย่ามัวเมา
ลูกไม้เก่าไม่ได้ผลไม่สนใจ
เขาฝากบอกอีกอย่างให้นั่งคิด
อยากแนบชิดขอเถิดไปเกิดใหม่
และชาตินี้ขอพักไม่รักใคร
จำเอาไว้ซะเชียว..เปรี้ยวฝากมา
--ณัชชา--