คำสัญญามั่นใดที่ใครพร่ำ
เลิกจดจำคำหวานจารณ์รสลิ้น
สิ้นพะน้อคลอรักปักอาจิณ
เหมือนจะผินวินเวียนจนเจียนทาง
คราดูดาวพราวเด่นดวงเพ็ญใส
มองคนไกลไหนหักปักใจหมาง
แว่วหวานเอ่ยเผยถ้อยร้อยรสจาง
เหมือนรุ่งสางพรางจิตคิดระกำ
จึงมอบกลับนับย้อนวอนคำคิด
เธอหรือฉันนั้นผิดไม่คิดขำ
หม่นไหม้ไซร้ตรอมทุกข์ไม่สุขกัน
เหมือนอาถรรพ์อำพรางในทางรัก
เลิกจดจำคำหวานจารณ์รสลิ้น
สิ้นพะน้อคลอรักปักอาจิณ
เหมือนจะผินวินเวียนจนเจียนทาง
คราดูดาวพราวเด่นดวงเพ็ญใส
มองคนไกลไหนหักปักใจหมาง
แว่วหวานเอ่ยเผยถ้อยร้อยรสจาง
เหมือนรุ่งสางพรางจิตคิดระกำ
จึงมอบกลับนับย้อนวอนคำคิด
เธอหรือฉันนั้นผิดไม่คิดขำ
หม่นไหม้ไซร้ตรอมทุกข์ไม่สุขกัน
เหมือนอาถรรพ์อำพรางในทางรัก
คราสุดท้ายหน่ายหนีฤดีร้าง
รักจืดจางห่างเหินพะเนินหัก
เจ็บปวดร้าวผ่าวรอนคำอ้อนนัก
รักที่ผลักชักเลือนไม่เชือนมา
รักจืดจางห่างเหินพะเนินหัก
เจ็บปวดร้าวผ่าวรอนคำอ้อนนัก
รักที่ผลักชักเลือนไม่เชือนมา