ถึงให้ท่า ว่าไป ก็ไม่กล้า
ให้ระอา จิตต์จัง ที่ช่างเขลา
ทั้งรักซึ้ง ประหนึ่งว่า บ้ามัวเมา
จนซึมเซา เร้ารุก มากทุกข์ตรม
เกิดชาติหน้า คราใด ขอให้กล้า
ถึงฟ้ากั้น ฟันฝ่า ให้สาสม
ตลุยถึง ซึ่งสวรรค์ ลุชั้นพรหม
ขอเพียงชม นางฟ้า ธิดาอินทร์.../
บูรพาท่าพระจันทร์
ให้ระอา จิตต์จัง ที่ช่างเขลา
ทั้งรักซึ้ง ประหนึ่งว่า บ้ามัวเมา
จนซึมเซา เร้ารุก มากทุกข์ตรม
เกิดชาติหน้า คราใด ขอให้กล้า
ถึงฟ้ากั้น ฟันฝ่า ให้สาสม
ตลุยถึง ซึ่งสวรรค์ ลุชั้นพรหม
ขอเพียงชม นางฟ้า ธิดาอินทร์.../
บูรพาท่าพระจันทร์