ชนม์วางวัยไม่แม้ มารดา
โหยห่างกลางมรรคา ขวากเรื้อ
ถึงไออุ่นอุปมา มลายรูป
คุณแม่ยังบังเบื้อ บดเบื้องบัพบรรพ์
ดูจันทร์ครองดึกคล้าย ครวญเดียว
อาทิตย์มองใครเหลียว สาดหล้า
จักรวาลโอบกลมเกลียว เทหก่อ
รักแม่คือฟากฟ้า ว่างละม้ายแต่มี ฯ
สุขสันต์วันเกิดครับ
พรายม่าน
สันทราย
๔ มกร์ ๕๕