~~~~****หงุดหงิด คิดถึงเธอ****~~~~
เหมือนสายใย ผูกพัน พลันสิ้นสูญ
หรือยากจูน ใจกลับ เมื่อลับหาย
คงลืมจันทร์ ดวงนี้ ที่เดียวดาย
สิ้นความหมายทั้งเพลง บรรเลงคลอ
ลืมสัญญา เกี่ยวก้อย ไม่ลอยหาย
จูงมือคลาย หม่นหมาง ดั่งร้องขอ
สร้างสัมพันธ์ ไมตรี วันที่รอ
สานสายใย พันก่อ ไม่ท้อทาง
จึ่งมาทวง สัญญา เคยว่าไว้
ลืมแล้วหรือ ดวงใจ ย้ายเปลี่ยนข้าง
ไม่รู้อยู่ ด้านไหน คล้ายปล่อยวาง
ไม่มาร่วม ถากถาง สร้างวิมาน
ปล่อยใครหนึ่ง เฝ้าคอย อย่างน้อยจิต
ช่างไม่คิด ติดตาม นำสื่อสาร
เพียงสักหน่อย ร้อยเรียง ส่งเคียงกานท์
ว่าสุขชื่นสาราญ หรือซานซม
คนที่คอย ฟังข่าว ยังเศร้าอยู่
ด้วยไม่รู้ ร้ายดี มีสุขสม
ห่างหายไป ..คนรอ ท้อระทม
ร้าวอารมณ์ หงุดหงิด คิดถึงเธอ..
“สุนันยา”
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
