[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[--ณัชชา--]

กาลเวลาผ่านผันถึงวันใหม่
ธารน้ำใสซึ่งไม่เคยไหลกลับ
ดาวเด่นดวงส่องสกาวพราวระยับ
เหมือนรอรับพี่ยากลับมาเยือน

ในคืนที่หนาวเย็นเป็นที่สุด
ความคิดหยุดทวนทบเหมือนกลบเกลื่อน
ผุดภาพฝันเจือจางแสนลางเลือน
คอยตามเตือนจิตตนจนตื้นตัน

ภาพที่เราเคียงกันในวันก่อน
ภาพของความอาทรตามกร่อนฝัน
ภาพคืนวันเคยสุขเคยผูกพัน
ภาพเหล่านั้นเคยซึ้งติดตรึงตรา

ชีวิตเคยแห้งแล้งจึงแฝงสุข
มีเธอปลุกปลอบจินต์ถวิลหา
ไม่เคยคิดถึงมันวันจากลา
เพราะเชื่อว่ารักนี้จะจีรัง

ใจของฉันมอบให้จนไม่เหลือ
ไม่คิดเผื่อสักนิดจะผิดหวัง
เมื่อความทุกข์จู่โจมโหมประดัง
วิมานพังแหลกสลายไร้ชิ้นดี

ใจของฉันสลดเธอหมดรัก
จึงจมปลักโศกศัลย์ทุกวันวี่
ฆ่าเสียเถิดเมื่อสลัดตัดไมตรี
พร้อมจะพลีชีวา...ถ้ากล้าทำ

--ณัชชา--