แ ม้ มิ ไ ด้ เ ป็ น ก ร ะ ต่ า ย . . . แ ต่ ก็ ห ม า ย จั น ท ร์
เฝ้าแอบมองอยู่ทุกวัน...เหมือนคนบ้า
คอยพร่ำเพ้อฝัน...ขอพรจากจันทรา
ว่าจะส่องแสงมา...ยังคนไกลตาที่ห่างไกล
ห ล ง คิ ด ว่ า จั น ท ร์...เ ป็ น ข อ ง..ข อ ง เ ร า
รอและคอยอย่างปวดร้าว...ไม่ไปไหน
หลงคิดว่าสักวัน...จันทร์...จะแบ่งปัีนหัวใจ
โดยหารู้ไม่...ว่าจันทร์เค้ามีเจ้าของดวงใจแล้วทั้งคน
เฝ้าแอบมองอยู่ทุกวัน...เหมือนคนบ้า
คอยพร่ำเพ้อฝัน...ขอพรจากจันทรา
ว่าจะส่องแสงมา...ยังคนไกลตาที่ห่างไกล
ห ล ง คิ ด ว่ า จั น ท ร์...เ ป็ น ข อ ง..ข อ ง เ ร า
รอและคอยอย่างปวดร้าว...ไม่ไปไหน
หลงคิดว่าสักวัน...จันทร์...จะแบ่งปัีนหัวใจ
โดยหารู้ไม่...ว่าจันทร์เค้ามีเจ้าของดวงใจแล้วทั้งคน
เอ-มิ-กา
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
