จบมอปลาย ย้ายมา เรียนกรุเทพ
ใจยังเจ็บ ระกำ ช้ำหมองไหม้
ไม่อยากมา หรอกหนา แสนอาลัย
อยู่ต่อไป อนาคต หมดสิ้นกัน
น้ำตาไหล อาบลง ตรงสองแก้ม
โฉมแฉล่ม มองทาง อย่างโศกศัลย์
ชีวิตรัก สะดุด หยุดลงพลัน
นับแต่วัน นี้ไป ไม่มีเธอ
ฉันตั้งใจ เล่าเรียน เพียรศึกษา
บอกให้รอ คอยท่า อย่าให้เก้อ
ถึงเวลา สี่ปี จะไปเจอ
ทวงสัญญา ที่เสนอ ตอนเธอไกล
แต่เหมือนดั่ง เทวา ฟ้ากลั่นแกล้ง
เหมือนดับแสง สุริยันต์ นั่นไฉน
เธอมีลูก มีเมีย คลอเคลียใจ
เดินมาใน ร้านฉัน พลันตะลึง
หัวใจแทบ หยุดเต้น เมื่อเห็นหน้า
อนิจจา คนเคยรัก อย่างสุดอึ้ง
อ้าปากค้าง มึนงง แทบล้มตึง
คนเคยซึ้ง ต้องเศร้า เขามีเมีย
สัญญารัก มอปลาย คล้ายกระดาษ
มันฉีกขาด จากใจ ให้ระเหี่ย
ลูกสองคน เมียหนึ่ง ซึ้งแล้วเฮีย
ฉันหน้าเสีย ปากสั่น กลั้นน้ำตา
พันทอง
[/b][/size][/color]เคยรักมั่น สัญญา ไม่ลาจาก
ร่วมรับปาก ฝากฝัง ครั้งศึกษา
หลังสำเร็จ เสร็จการ ผ่านวิชา
จะกลับมา หาสู่ เพื่ออยู่ครอง
ได้ข่าวมา ว่าอนงค์ หลงแสงสี
ลืมวจี เคยร่ำ คำสนอง
มีเหล่าชาย หลายหน้า มารุมปอง
หวังจับจอง น้องขนิษฐ์ ไว้ชิดชม
สัญญาใจ ไยกลับ สิ้นลับหาย
พลันกลับกลาย คลายชื่น เป็นขื่นขม
ขอสลัด ตัดรัก ผลักโสมม
เศร้าระทม เผาให้ ดอกไม้จันทน์.../
บูรพาท่าพระจันทร์
ร่วมรับปาก ฝากฝัง ครั้งศึกษา
หลังสำเร็จ เสร็จการ ผ่านวิชา
จะกลับมา หาสู่ เพื่ออยู่ครอง
ได้ข่าวมา ว่าอนงค์ หลงแสงสี
ลืมวจี เคยร่ำ คำสนอง
มีเหล่าชาย หลายหน้า มารุมปอง
หวังจับจอง น้องขนิษฐ์ ไว้ชิดชม
สัญญาใจ ไยกลับ สิ้นลับหาย
พลันกลับกลาย คลายชื่น เป็นขื่นขม
ขอสลัด ตัดรัก ผลักโสมม
เศร้าระทม เผาให้ ดอกไม้จันทน์.../
บูรพาท่าพระจันทร์
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
