คงเป็นอีก หนึ่งวัน ที่ฉันเหงา
มีเพียงเรา ผู้เดียว เที่ยวมองหา
เหมือนความเหงา เข้าซุก จุกวิญญา
ซึ่งผ่านมา สู่ใจ มิได้เชิญ
อกคนคอย น้อยใจ เขาไม่รัก
ต้องห้ามหัก รักร้าง เขาห่างเหิน
เขาคงเห็น เราล้วน เป็นส่วนเกิน
จึงหมางเมิน ตัดเยื่อ ไม่เหลือใย
เจ็บแค่นี้ พอทน ของคนเศร้า
ปล่อยความเหงา เข้ามา เหมือนบ่าไหล
เดี๋ยวความเหงา ไม่นาน ก็ผ่านไป
พร้อมกับใจ ดวงนี้ ที่เฝ้าคอย
จะไม่ให้ ต้องรอ จนคอพับ
จะรีบกลับ เร็ววัน...ขวัญอย่าถอย
จะคืนเหย้า เฝ้าพะนอ พ่อเนื้อกลอย
จะรักคน ใจน้อย ไม่ร้างลา
จะไม่ให้ พี่เจ็บ จนเหน็บหนัก
จะฟูมฟัก หัวใจ ให้คลายปร่า
จะเคียงคู่ คงมั่น ขอสัญญา
จะไม่ให้ ต้องบ่นว่า เหงาอีกเลย...
แซมค่ะ
..... ..... 
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
