เสียงเพลงจาก จิ้งหรีด ที่กรีดเสียง
ใส่สำเนียงใสแสบ แอบซุ่มหา
อยู่แห่งใดไหนหนอกอ หญ้าคา
ร้องอะไรนักหนา..ไม่หากิน
ตกคืนค่ำย่ำเย็นจันทร์เพ็ญส่อง
ยามละอองน้ำค้างพร่างถวิล
เสียงหริ่งหรีดกรีดร้องก้องธานิน
จนชาชินเสียงใสไพรระงม
เป็นส่วนหนึ่งในวิถีมีชีวิต
ช่างโศภิษฐ์พิลาศล้ำฉ่ำสุขสม
องค์ประกอบครบเครื่องเรืองอุดม
ในคำคมความหมายคล้ายเมืองแมน
เช่นคืนนี้ เสียงร่ำดุจนำแข่ง
เปล่งแสดงแรงเร้าเฝ้าแสบแสน
กับคร่ำครวญจากฉันวันขาดแคลน
ฟ้องสู่แถนแดนสวรรค์..ว่าฉันตรม
อยากร่ำร้องก้องไพรได้เช่นเจ้า
ระบายเศร้าเหงาทรวงดวงรักขม
จะมีไหมใครรู้ผู้นิยม
ไม่ทับถมถ่มถุยคุยร่ำไร
จะส่งเสียงเพียงคำขอพร่ำกล่าว
บอกอกร้าวคราวห่างร้างไฉน
ดังพอยินผลินฟังโปรดยั้งใจ
อย่าห่างไป จากข้า...พาระทม
ใส่สำเนียงใสแสบ แอบซุ่มหา
อยู่แห่งใดไหนหนอกอ หญ้าคา
ร้องอะไรนักหนา..ไม่หากิน
ตกคืนค่ำย่ำเย็นจันทร์เพ็ญส่อง
ยามละอองน้ำค้างพร่างถวิล
เสียงหริ่งหรีดกรีดร้องก้องธานิน
จนชาชินเสียงใสไพรระงม
เป็นส่วนหนึ่งในวิถีมีชีวิต
ช่างโศภิษฐ์พิลาศล้ำฉ่ำสุขสม
องค์ประกอบครบเครื่องเรืองอุดม
ในคำคมความหมายคล้ายเมืองแมน
เช่นคืนนี้ เสียงร่ำดุจนำแข่ง
เปล่งแสดงแรงเร้าเฝ้าแสบแสน
กับคร่ำครวญจากฉันวันขาดแคลน
ฟ้องสู่แถนแดนสวรรค์..ว่าฉันตรม
อยากร่ำร้องก้องไพรได้เช่นเจ้า
ระบายเศร้าเหงาทรวงดวงรักขม
จะมีไหมใครรู้ผู้นิยม
ไม่ทับถมถ่มถุยคุยร่ำไร
จะส่งเสียงเพียงคำขอพร่ำกล่าว
บอกอกร้าวคราวห่างร้างไฉน
ดังพอยินผลินฟังโปรดยั้งใจ
อย่าห่างไป จากข้า...พาระทม
"บ้านริมโขง"
เสียงหรีดหริ่ง เรไร ฟังไพเราะ
ไงจำเพาะ เจาะจง มาสงสัย
เรื่องทำมา หากิน ท้องถิ่นไพร
คนอะไร ระราน พาลเกเร
หริ่งระงม ประสาน ช่วยขานขับ
ท่วงทำนอง คล้องรับ กับเสียงเห่
ยามสดับ รับฟัง ดังปนเป
ไม่แสร้งเส สำนวน กวนอารมณ์
โถ.บางใคร ไร้แก่นสาร มาพาลเจ้า
มีเรื่องเศร้า ค้างคา พาขื่นขม
ทำโวยวาย ด้วยฤดี ที่มีปม
บ่นเสียงขรม ให้ระอา น่ารำคาญ
เอาอย่างนี้ ดีไหม หวังใจช่วย
จะอำนวย ด้วยเรื่อง เครื่องสื่อสาร
จะส่งเครื่อง เฟื่องร้อง ฟ้องประจาน
ให้กังวาน ทั่วทิศ จิ้งหรีดอาย
แล้วให้พี่ กู่ร้อง ก้องไพรสัณฑ์
จนดังลั่น พื้นหล้า ป่าสลาย
ดังด้วยโสต สำเนียง เสียงระบาย
เพื่อได้คลาย หงุดหงิด ที่จิตตรม....(เป็นห่วงนะเนี่ย)
“สุนันยา”