บ้านนาคอยอยู่
อาจบางใครได้ปลื้มจนลืมหลง
ลืมป่าดงบ้านนาเคยอาศัย
กับเรื่องราวเก่าเก่าเมื่อเยาว์วัย
พบฝันใหม่ก็เลี่ยงลืมเถียงนา
แต่ยังมีคนห่วงใยเธอไม่หาย
นั่งเหม่ออย่างเดียวดายด้วยหมายว่า
จะมีเสียงโทรจากใจคนไกลมา
ปลอบโยนสองคนชรา บ้านนาเรา!
อริญชย์
<iframe title="YouTube video player" class="youtube-player" type="text/html" width="480" height="390"src=" http://www.youtube.com/watch?v=a1bW1ekEogY#noexternalembed&feature=related&feature=related&autoplay=1" frameborder="0"></iframe>
อาจบางใครได้ปลื้มจนลืมหลง
ลืมป่าดงบ้านนาเคยอาศัย
กับเรื่องราวเก่าเก่าเมื่อเยาว์วัย
พบฝันใหม่ก็เลี่ยงลืมเถียงนา
แต่ยังมีคนห่วงใยเธอไม่หาย
นั่งเหม่ออย่างเดียวดายด้วยหมายว่า
จะมีเสียงโทรจากใจคนไกลมา
ปลอบโยนสองคนชรา บ้านนาเรา!
อริญชย์
<iframe title="YouTube video player" class="youtube-player" type="text/html" width="480" height="390"src=" http://www.youtube.com/watch?v=a1bW1ekEogY#noexternalembed&feature=related&feature=related&autoplay=1" frameborder="0"></iframe>
ไม่เคยลืมนาคลองถิ่นท้องทุ่ง
พี่น้องอาป้าลุงแห่งกรุงเก่า
ไก่วัวหอยปลาปูหมูในเล้า
อีกทั้งเจ้าทุยเพื่อน..ผ่านเดือนปี
ความจำเป็นบางอย่างจำห่างนั้น
เพื่อทำงานสานฝันฉันใช่หนี
เถียงนาน้อยคอยอยู่ฉันรู้ดี
เหล่าน้องพี่รอรับ...กลับเรือนชาน
กลิ่นสาปควายยากลืมยังปลื้มเสมอ
คิดถึงเธอมิจางหนุ่มข้างบ้าน
สัญญาเราสองคนใต้ต้นจาน
ดอกรักบานวานวันฉันยังจำ
---สะเลเต---