จากวันนี้ถึงวันนั้นฉันเศร้าหม่น
คิดถึงคนเคยรักยากผลักไส
ตอนนี้เธอเคียงคู่กับผู้ใด
วันปีใหม่สุดช้ำครองน้ำตา
อยากไปหาพี่ชายใจแทบขาด
แต่มิอาจตัดใจจะไปหา
จำต้องเอ่ยถ้อยคำขออำลา
หวังชาติหน้าเราสองครองคู่กัน
เปรียว
จากวันนั้น ถึงวันนี้ หลายปีผ่าน
เยาวมาลย์ เคยอยู่ เคียงคู่ขวัญ
สายใยรัก ทักทอ ก่อสัมพันธ์
ทุกคืนวัน มิห่าง แรมร้างไกล
มาบัดนี้ ทรามวัย จากไปแล้ว
ไม่เหลือแวว ความหวาน เคยขานไข
ลืมสัญญา สาบาน ศาลพระไทร
นี่หรือใจ คนซื่อ ที่ชื่อเรียม
....ยากูซ่า....
คิดถึงคนเคยรักยากผลักไส
ตอนนี้เธอเคียงคู่กับผู้ใด
วันปีใหม่สุดช้ำครองน้ำตา
อยากไปหาพี่ชายใจแทบขาด
แต่มิอาจตัดใจจะไปหา
จำต้องเอ่ยถ้อยคำขออำลา
หวังชาติหน้าเราสองครองคู่กัน
เปรียว
จากวันนั้น ถึงวันนี้ หลายปีผ่าน
เยาวมาลย์ เคยอยู่ เคียงคู่ขวัญ
สายใยรัก ทักทอ ก่อสัมพันธ์
ทุกคืนวัน มิห่าง แรมร้างไกล
มาบัดนี้ ทรามวัย จากไปแล้ว
ไม่เหลือแวว ความหวาน เคยขานไข
ลืมสัญญา สาบาน ศาลพระไทร
นี่หรือใจ คนซื่อ ที่ชื่อเรียม
....ยากูซ่า....
ไม่ไช่เรียม ละกัน พลันฟุ้งซ่าน
คำสาบาน ที่ไหน ใครเล่าเสี่ยม
วันนั้นเธอ มาหา หน้าไหม้เกรียม
ทิ้งจอบเสียม ลืมทุ่ง มุ่งสู่กรุง
ศาลต้นไทร ที่ไหน ไม่ไช่ฉัน
ทุกคืนวัน นั้นทำ แต่นากุ้ง
ช้อนจอกแหน ลูกน้ำ ตามไล่ยุง
กลิ่นน้ำหอม น้ำปรุง ไม่เคยเจอ
พันทอง