ซบหน้าลง ตรงหว่าง กลางอกนี่
กลั้นวจี กักเก็บ เจ็บร้าวฉาน
รักหลงทาง ปางตาย ทรมาน
แปลบปร่าซ่าน กล้ำกลืน ขื่นกมล
หยาดน้ำตา ปล่อยไหล ผ่าในอก
อย่าให้ตก นองหน้า บ่าหมองหม่น
ดั่งน้ำกรด ราดรด หลงคำคน
หนีให้พ้น กลลวง บ่วงซาตาน
..ซ้อสี่..กุสุมา..
ขอขอบคุณ จริงหนอ อาซ้อสี่
ที่ปราณี ปลอบถ้อย ร้อยสมาน
คุณย่านี้ ขื่นขม ตรมร้าวราน
อยู่ในม่าน น้ำตา อุราตรม
ด้วยหลงเชื่อ คำชาย ว่าหมายรัก
ผูกสมัคร พักพิง อิงสุขสม
แท้ที่จริง ปริ้นปลอก เพียงหลอกชม
พอสาสม แล้วทิ้งย่า ไม่มาแล
อยากขอวอน งอนง้อ อาซ้อสี่
โปรดเร็วรี่แก้แค้นให้ สักหลายแผล
กับซาตาน ใจชั่ว ตัวรังแก
ให้ร่อแร่ เจ็บช้ำ หยอดน้ำเกลือ..
"สุนันยา"
ที่ปราณี ปลอบถ้อย ร้อยสมาน
คุณย่านี้ ขื่นขม ตรมร้าวราน
อยู่ในม่าน น้ำตา อุราตรม
ด้วยหลงเชื่อ คำชาย ว่าหมายรัก
ผูกสมัคร พักพิง อิงสุขสม
แท้ที่จริง ปริ้นปลอก เพียงหลอกชม
พอสาสม แล้วทิ้งย่า ไม่มาแล
อยากขอวอน งอนง้อ อาซ้อสี่
โปรดเร็วรี่แก้แค้นให้ สักหลายแผล
กับซาตาน ใจชั่ว ตัวรังแก
ให้ร่อแร่ เจ็บช้ำ หยอดน้ำเกลือ..
"สุนันยา"
คุณย่าขา อาซ้อ ขอจัดให้
พรุ่งนี้ไป บอกทาง วางยาเบื่อ
ซาตานรัก อะไร ช่างร้ายเหลือ
ไม่น่าเชื่อ ตัวเป็น เช่นกระไร
ได้ตัวมา จะขัง นั่งใกล้ใกล้
ยามหลับใหล คอยพะนอ ห่มห่อให้-
อุ่นไอแอบ แนบร่าง มิห่างไกล
สู่ห้องใจ ในฝัน ทุกวันคืน
..กุสุมา..
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
