ก่อนเคยมี พี่กอด สอดแขนเก่ย
ก่อนพี่เคย เชยนาง สร้างความหวัง
ก่อนพี่พร่ำ คร่ำครวญ ชวนน้องจัง
ก่อนเคยนั่ง ดูดาว พราวนภา
เคยอิงแอบ แนบชิด จิตใจชื่น
เคยระรื่น คืนค่ำ เสกคำหา
เคยกอดก่าย ร่ายรัก พักกายา
เคยซบหน้า อิงอก ตอนตกใจ
มาบัดนี้ อ้อมกอด ที่สอดแขน
มีคนแทน แหนหวง ควงหน้าใส
มาย่ำยี ตีจาก พรากเราไป
เสมือนไร้ หัวใจ ที่ใฝ่ปอง
นางฟ้า ชาลี
ก่อนพี่เคย เชยนาง สร้างความหวัง
ก่อนพี่พร่ำ คร่ำครวญ ชวนน้องจัง
ก่อนเคยนั่ง ดูดาว พราวนภา
เคยอิงแอบ แนบชิด จิตใจชื่น
เคยระรื่น คืนค่ำ เสกคำหา
เคยกอดก่าย ร่ายรัก พักกายา
เคยซบหน้า อิงอก ตอนตกใจ
มาบัดนี้ อ้อมกอด ที่สอดแขน
มีคนแทน แหนหวง ควงหน้าใส
มาย่ำยี ตีจาก พรากเราไป
เสมือนไร้ หัวใจ ที่ใฝ่ปอง
นางฟ้า ชาลี
เราก็หนึ่ง ใช่สอง รองใครเขา
ทิ้งโศกเศร้า หาใหม่ ไว้สนอง
คงไม่ยาก หรอกหนู เรื่องคู่จอง
เขาไม่มอง เราเลิกสน คนใจดำ
ในโลกนี้ มีชาย มากมายอยู่
คนเจ้าชู้ เถอะไกล ไม่ถลำ
หญิงเดี๋ยวนี้ เสรี ได้ อย่างชายทำ
ควงสองสาม สี่ห้า พามาเย้ย
เฝ้าภักดี เขาเห็น เป็นไร้ค่า
เลิกดีกว่า นะน้อง ต้องเปิดเผย
ได้รู้ดำ รู้ดี ซะทีเอย
ไยต้องเอ่ย คำง้อ รอชายเดียว..
“สุนันยา”
ทิ้งโศกเศร้า หาใหม่ ไว้สนอง
คงไม่ยาก หรอกหนู เรื่องคู่จอง
เขาไม่มอง เราเลิกสน คนใจดำ
ในโลกนี้ มีชาย มากมายอยู่
คนเจ้าชู้ เถอะไกล ไม่ถลำ
หญิงเดี๋ยวนี้ เสรี ได้ อย่างชายทำ
ควงสองสาม สี่ห้า พามาเย้ย
เฝ้าภักดี เขาเห็น เป็นไร้ค่า
เลิกดีกว่า นะน้อง ต้องเปิดเผย
ได้รู้ดำ รู้ดี ซะทีเอย
ไยต้องเอ่ย คำง้อ รอชายเดียว..
“สุนันยา”