[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[สล่าผิน]

น้ำตาคลอรอเธออย่างเพ้อคลั่ง
เหมือนกับนั่งรับปีใหม่ไห้สะอื้น
น้ำตาชายท่วมท้นทนกล้ำกลืน
เธอเป็นอื่นหรือไรไยทิ้งกัน

สล่าผิน

 

ยังวนเวียนอยู่ใกล้ใกล้ไม่ไกลห่าง
อย่าอ้างว้างวิโยคหรือโศกศัลย์
พี่จงเช็ดน้ำตาอาจาบัลย์
สุดอัดอั้นเหลือที่ยามพี่ตรม

ยังส่งใจร่วมเรียงมาเคียงใกล้
อย่าหมองไหม้กล้ำกลืนอย่าขื่นขม
อีกไม่นานเราสองครองชิดชม
จะสุขสมนิรันดร์เช่นวันเดิม

เปรียว

น้ำคำหญิง จริงเพียงไร จักใคร่ถาม
วอนคนงาม ทรามวัย ได้กล่าวเสริม
ใช่รักเพิ่ม เติมวัน ช่างสรรเติม
ชอบริเริ่ม ซ้ำซ้ำ อยู่ร่ำไป

อันตัวพี่ นี้ครอง สำรองหรือ
ไยยึดถือ ของเล่น เช่นไฉน
จึงทิ้งพราก จากลา สิ้นอาลัย
คงด้วยใจ เช่นไม้ ไส้ระกำ.../

 

บูรพาท่าพระจันทร์


เห็นน้องเปรียวเหลียวแลแท้จริงหรือ
อยากยึดถือเป็นจริงกริ่งถลำ
เหมือนท่านบรูน์บอกไว้ในน้ำคำ
กลัวจะช้ำตอนหลงคงช้ำตาย

ช้ำมามากหากช้ำรำกำอีก
คงจะฉีกหัวใจให้สลาย
เจ็บมานักรักร้างเธอห่างกาย
ชีวาวายแน่แน่แพ้อีกคราว

หากน้องเปรียวเกี่ยวข้องต้องอย่าจาก
อย่าได้พรากลาไปได้ไหมสาว
โปรดจงอยู่ดูแลแต่ยืนยาว
อย่าให้ร้าวในทรวงอย่าลวงกัน

สล่าผิน