.jpg)
น้ำตาคลอรอเธออย่างเพ้อคลั่ง
เหมือนกับนั่งรับปีใหม่ไห้สะอื้น
น้ำตาชายท่วมท้นทนกล้ำกลืน
เธอเป็นอื่นหรือไรไยทิ้งกัน
สล่าผิน
น้องได้ข่าว เค้าท์ดาวน์ กับเมียพี่
แล้วไยมี คำกลอน อ้อนออดฉัน
นั่งรอเธอ ที่เก่า เศร้าจาบัลย์
ตัวเธอนั้น เมียรั้งไว้ ไม่ให้มา
หลอกให้หลง คอยเก้อ เพ้อหม่นหมอง
หลอกมาสอง สามปี ชายหนีหน้า
หลอกให้ฉัน เศร้าซม ตรมอุรา
หลอกให้ฉัน นอนผวา คราเธอไกล
อนิจจา ใจชาย ร้ายกว่าเสือ
หลงไปเชื่อ เลยช้ำ ช่างทำได้
นับแต่นี้ ขอสิ้นสุด หยุดทันใด
ไม่อยากเป็น น้อยใคร ให้ป่วยการ
พันทอง
ตอนเมียเผลอเพ้อหามานั่งคู่
แต่ไม่รู้เป็นไงไม่อาจหาญ
ไม่มาหาเหมือนเคยเลยช้ำมาน
เธอคงคร้านคบหาจึงลาไกล
มิเคยหลอกเจ้าหลงเจ้าคงรู้
พี่มีคู่อยู่ก่อนตอนพบใหม่
พี่นี้บอกหมดเปลือกเลือกคบใคร
ความจริงใจบอกหมดทุกบทตอน
แม้นมีเมียเมียเผลออยากเจอน้อง
แต่มาหมองเมื่อพันนั้นหนีก่อน
น่าเสียดายยิ่งนักมักอาวรณ์
พันจากจรจนพี่นี้เพ้อครวญ
สล่าผิน
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
