อนิจจังสังขารมั่นไม่เที่ยง
ไม่อาจเลี่ยงวารวัยซึ่งหลายเติบ
เห็นระพีร่ายระบำรำเชิบเชิบ
แม้แต่เกิบลืมใส่ไม่ต้องการ
(ลงท้ายหินจริงๆ)
จะเอาแน่อะไรในชีวิต
สู้ตั้งจิตดูวันที่ผันผ่าน
ถึงแม้อาจไม่ถึงซึ่งนิพพาน
หากมีกาลที่เหลือบ้างหมั่นสร้างบุญ
เปรียว
เพราะชีวิต เรานั้น มันไม่แน่
ทั้งเกิดแก่ เจ็บตาย ให้วายวุ่น
ก้าวถลำ มีธรรม คอยค้ำจุน
เป็นกองทุน ต่างเสบียง ใช้เลี้ยงตัว
กุศลกรรม ค้ำจุน เพราะบุญเก่า
ทำให้เรา สุขสันต์ กันถ้วนทั่ว
แต่บุญใหม่ ไม่คิด จิตหมองมัว
เหมือนควายวัว ไม่พบทาง สว่างธรรม
........ยากูซ่า.........
ไม่อาจเลี่ยงวารวัยซึ่งหลายเติบ
เห็นระพีร่ายระบำรำเชิบเชิบ
แม้แต่เกิบลืมใส่ไม่ต้องการ
(ลงท้ายหินจริงๆ)
จะเอาแน่อะไรในชีวิต
สู้ตั้งจิตดูวันที่ผันผ่าน
ถึงแม้อาจไม่ถึงซึ่งนิพพาน
หากมีกาลที่เหลือบ้างหมั่นสร้างบุญ
เปรียว
เพราะชีวิต เรานั้น มันไม่แน่
ทั้งเกิดแก่ เจ็บตาย ให้วายวุ่น
ก้าวถลำ มีธรรม คอยค้ำจุน
เป็นกองทุน ต่างเสบียง ใช้เลี้ยงตัว
กุศลกรรม ค้ำจุน เพราะบุญเก่า
ทำให้เรา สุขสันต์ กันถ้วนทั่ว
แต่บุญใหม่ ไม่คิด จิตหมองมัว
เหมือนควายวัว ไม่พบทาง สว่างธรรม
........ยากูซ่า.........
บุญใหม่ เริ่มใหม่ ใสผ่องแผ่ว
กุศลแล้ว พี่ยา อย่าชอกช้ำ
สะสมบุญ ไว้เถิด เกิดมีกรรม
มาร่วมด้วย ช่วยทำ ชำระใจ
เกิดชาติหน้า ฉันใด ให้มีสุข
ขอความทุกข์ มลาย สลายได้
เป็นมนุษย์ ปุตุชน คนทั่วไป
ขอครองใจ ไฝ่ธรรม นำทางเทอญ
พันทอง