.jpg)
...โอ้...ใจ...
นภาคลุม ความเหงา ใจเศร้าซับ
นอนไม่หลับ กลับเหม่อ พร่ำเพ้อหา
คนอยู่ไกล ใจคง หลงคืนครา
กับคนชิด สนิทพา ร่าเริงรมย์...
เธอคงสุข สนุกฝัน ยามจันทร์เคลื่อน
แต่จันทร์เหมือน เตือนฉัน ฝันขื่นขม
โอ้..จันทร์จ๋า นภามอง ฉันครองตรม
ซึมเศร้าซม ห่มโศก ในโลกครวญ...
โอ้..ใจเอ๋ย เคยเปี่ยม เอี่ยมอ่องรัก
โอ้..ใจจัก ภักดิ์ยอม พร้อมวันหวน
โอ้..ใจรอ ร่วมรัก สลักชวน
โอ้..ใจครวญ หวลไห้ ไล้ตรอมตรม...
รอ..คืนวัน ฝันคล้าย คลายห่วงหา
รอ..ทิวา นภาผ่อง คราหมองข่ม
รอ..ราตรี มีเธอ เคียงเพ้อชม
รอ..คืนวัน ฝันสม ภิรมย์นาน...
จะรู้ไหม? ใครครวญ เฝ้าหวนหา
จะรู้ไหม? ใครหนา คอยค่าหวาน
จะรู้ไหม? ใครหนอ รอร้อยมาน
ร่วมชื่นชม ภิรมย์สาน สมกาลคอย...
รัตนาวดี
นภาคลุม ความเหงา ใจเศร้าซับ
นอนไม่หลับ กลับเหม่อ พร่ำเพ้อหา
คนอยู่ไกล ใจคง หลงคืนครา
กับคนชิด สนิทพา ร่าเริงรมย์...
เธอคงสุข สนุกฝัน ยามจันทร์เคลื่อน
แต่จันทร์เหมือน เตือนฉัน ฝันขื่นขม
โอ้..จันทร์จ๋า นภามอง ฉันครองตรม
ซึมเศร้าซม ห่มโศก ในโลกครวญ...
โอ้..ใจเอ๋ย เคยเปี่ยม เอี่ยมอ่องรัก
โอ้..ใจจัก ภักดิ์ยอม พร้อมวันหวน
โอ้..ใจรอ ร่วมรัก สลักชวน
โอ้..ใจครวญ หวลไห้ ไล้ตรอมตรม...
รอ..คืนวัน ฝันคล้าย คลายห่วงหา
รอ..ทิวา นภาผ่อง คราหมองข่ม
รอ..ราตรี มีเธอ เคียงเพ้อชม
รอ..คืนวัน ฝันสม ภิรมย์นาน...
จะรู้ไหม? ใครครวญ เฝ้าหวนหา
จะรู้ไหม? ใครหนา คอยค่าหวาน
จะรู้ไหม? ใครหนอ รอร้อยมาน
ร่วมชื่นชม ภิรมย์สาน สมกาลคอย...
รัตนาวดี
ใจรำพันฉันรักเธอ
ใจ ปั่นป่วนหวนหาพาสะท้อน
ใจ เว้าวอนอ้อนหาพาเหงาหงอย
ใจ นับวันฝันสู่ดูเลื่อนลอย
ใจ ต้องปล่อยใจร้าง..อย่างระทม
รำพัน ฝากฟากฟ้าพาสื่อสาร
รำพัน กานท์ขานขับสดับสม
รำพัน เพื่อเกื้อถึงหนึ่งอารมณ์
รำพัน พรมบ่มรักสลักปอง
ฉัน วันนี้มีใจให้เพียงเจ้า
ฉัน หวั่นเศร้าเจ้าเหิรเมินสนอง
ฉัน วอนขอรอสมภิรมย์ครอง
ฉัน ร่ำร้องจากใจให้คำนึง
รักเธอ มาก หลากนิยามในความหมาย
รักเธอ คล้าย ย้ายทรวงเข้าพ่วงถึง
รักเธอ ล้น จนหลั่งเกินยั้งดึง
รักเธอ จึง สุดสวาท..เป็นทาสเธอ.
ใจ เว้าวอนอ้อนหาพาเหงาหงอย
ใจ นับวันฝันสู่ดูเลื่อนลอย
ใจ ต้องปล่อยใจร้าง..อย่างระทม
รำพัน ฝากฟากฟ้าพาสื่อสาร
รำพัน กานท์ขานขับสดับสม
รำพัน เพื่อเกื้อถึงหนึ่งอารมณ์
รำพัน พรมบ่มรักสลักปอง
ฉัน วันนี้มีใจให้เพียงเจ้า
ฉัน หวั่นเศร้าเจ้าเหิรเมินสนอง
ฉัน วอนขอรอสมภิรมย์ครอง
ฉัน ร่ำร้องจากใจให้คำนึง
รักเธอ มาก หลากนิยามในความหมาย
รักเธอ คล้าย ย้ายทรวงเข้าพ่วงถึง
รักเธอ ล้น จนหลั่งเกินยั้งดึง
รักเธอ จึง สุดสวาท..เป็นทาสเธอ.
"บ้านริมโขง"
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
