~มาทำไม ให้อายบ้านนา~
Oเป็นกลอนภาษาอีสานบ้านเฮา โปรดทำใจO
วาสนา บักนัน สั้นข่อหร่อ
เลยบ่พอ อุ้มสม ให้ม่มแล้ง
ฮักฮ่างฮ่าง นางตี๋ ขี้เดียดแฮง
แถมถืกแทง หลังหัก หัวสักดิน
นั่งข้างเถียง นาน่อย หลอยกินเหล้า
งึดใจเจ้า มาแข่น แก๊นคือหิน
ซางคือคด ขดเบี้ยว เกลียวบักปิ๊น
มาเก็บสิ่น ป๋าท่ง บ่ส่งข่าว
อ้ายฮ่องโฮ โศกา ปานบ้าป๊วง
จนว่าล๊วง ตุลาฯ สู่หน้าหนาว
คึดภาพนาง ซ่นคีง อิงผู้บ่าว
คึดบัดได๋ ไหลยาวยาว ซาวหาแม่
กว่าสิม่ม ล้มหงาย เกียบตายถิ่ม
อย่ามายิ้ม แถลงอ้อน ต้อนติดแห
อ้ายบ่เชื่อ คำสาว ไม้ส่าวแง
บ่แม่นแย้ ตื่นเสียม เตรียมลงหม้อ
Oo..อ้ายหลูโตน อินาง แม่ฮ่างสาว
หอบสิ่นต๊าว คราวเดียว เทียวมาขอ
เป็นคุณนาย จักมื่อ จื๊อได้บ่
พอหล่าพอ อ้ายเข็ด...มาเฮ็ดหยัง
เชอะ!!
บอมบ้านนา