ไดอารี่สีดำนำมาเขียน
มันวนเวียนแต่เรื่องทุกข์ไร้สุขสันต์
คนนั้นทิ้งคนนี้จากลำบากกัน
สิ่งที่ฝันก็คือฝันไม่ผันแปร
น้ำตาเริ่มรินไหลลงไดอารี่
หมดแล้วที่จะเล่าเกาที่แผล
หัวใจเจ็บเหลือทนไร้คนแล
สุดท้ายแค่นั่งมอง...ร้องไห้โฮ
มันวนเวียนแต่เรื่องทุกข์ไร้สุขสันต์
คนนั้นทิ้งคนนี้จากลำบากกัน
สิ่งที่ฝันก็คือฝันไม่ผันแปร
น้ำตาเริ่มรินไหลลงไดอารี่
หมดแล้วที่จะเล่าเกาที่แผล
หัวใจเจ็บเหลือทนไร้คนแล
สุดท้ายแค่นั่งมอง...ร้องไห้โฮ
ไดอารี สีด่าง เพราะร้างรัก
ด้วยเพริศพักตร์ หักใจ ไปนานโข
หลังปลอกปลิ้น ลิ้นเล่ห์ ทำเฉโก
น่าโมโห พุทโธ โง่ไปเอง
จึงเตือนใจ ให้กำหนด จารจดไว้
บันทึกไดฯ นัยลิขิต จิตต์โหวงเหวง
น้ำตาหยด รดเปื้อน เหมือนละเลง
เหตุนี้เอง ไดอารี จึงสีด่าง.../
บูรพาท่าพระจันทร์
ด้วยเพริศพักตร์ หักใจ ไปนานโข
หลังปลอกปลิ้น ลิ้นเล่ห์ ทำเฉโก
น่าโมโห พุทโธ โง่ไปเอง
จึงเตือนใจ ให้กำหนด จารจดไว้
บันทึกไดฯ นัยลิขิต จิตต์โหวงเหวง
น้ำตาหยด รดเปื้อน เหมือนละเลง
เหตุนี้เอง ไดอารี จึงสีด่าง.../
บูรพาท่าพระจันทร์
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
