คนนอนดึก นึกหวั่น วันไร้คู่
ขาดคนรู้ใจเราเลยเศร้าหมอง
ถามจันทร์เอ๋ย เคยไหม มีใครจอง
จันทร์ก็ร้อง ปวดร้าว ดาวไม่แล
ก็เหมือนกัน ฉันเอง วังเวงเศร้า
อยู่กับเหงา เช้าเย็น เหมือนเพ็ญแข
เหลียวมองหา ใครหนอ รอเทคแคร์
ช่างย่ำแย่ เหลือนเกิน ประเมินใจ
ลอยปีเก่า เศร้าไว้ กับสายน้ำ
ลอยชอกช้ำ ดวงมาน กับธารไหล
ถอนตัวหนี ลี้ลับ ดับเศร้าไกล
เพื่อปีหน้า ฟ้าใหม่ ได้หลับลง
ขาดคนรู้ใจเราเลยเศร้าหมอง
ถามจันทร์เอ๋ย เคยไหม มีใครจอง
จันทร์ก็ร้อง ปวดร้าว ดาวไม่แล
ก็เหมือนกัน ฉันเอง วังเวงเศร้า
อยู่กับเหงา เช้าเย็น เหมือนเพ็ญแข
เหลียวมองหา ใครหนอ รอเทคแคร์
ช่างย่ำแย่ เหลือนเกิน ประเมินใจ
ลอยปีเก่า เศร้าไว้ กับสายน้ำ
ลอยชอกช้ำ ดวงมาน กับธารไหล
ถอนตัวหนี ลี้ลับ ดับเศร้าไกล
เพื่อปีหน้า ฟ้าใหม่ ได้หลับลง
เสียงครวญคร่ำ ร่ำมา ว่าไร้คู่
ขาดพธู คู่ใจ ให้ไหลหลง
บอกอยู่เดียว เปลี่ยวกาย ชายมั่นคง
ใครตกลง ยินดีนับ รับเป็นแฟน
ตัวน้องนี้ เหมือนกัน กับคุณพี่
อยากจะมี ชายให้ เดินเกี่ยวแขน
เราสองคน โดนใจ ไม่คลอนแคลน
รักแนบแน่น ฝังใน ฤทัยเรา
ขอตกลง ปลงใจ ในวันนี้
รักกับพี่ ดีแท้ แน่ไม่เหงา
ตอนตีสี่ ย่องมา หานงเยาว์
เพื่อปลอบปลุค รุกเร้า เราสองคน
พันทอง