[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[สุนันยา]

ฯลฯ
แม้อยู่ไกลสุดหล้ายังกล้ารัก
คอยท้วงทัก ถักทอ รอฟ้าใส
ระยะทาง ฤๅ กั้น ให้หันไกล
หนึ่งฤทัย ดวงนี้ ..ไม่มีจาง...(สวมรอยจนได้โล่ แล้ว นะเนี่ย  )
"สุนันยา"

เมื่อฝนซาฟ้าใสในท้องทุ่ง
จิตหมายมุ่งพุ่งไปแม้ไกลห่าง
ครึ่งวงกลมผสมสีที่ชืดจาง
เห็นเลือนลางกลางนภาเข้ามาเยือน

รุ้งกินน้ำตามมาหลังซาฝน
วงโค้งมนบนท้องฟ้าหาใดเหมือน
เพียงชั่วครู่รู้ได้ไม่แชเชือน
เริ่มลางเลือนเลื่อนไปหาไม่เจอ

เฝ้าคอยจ้องมองอยู่รู้ไปลับ
คงไม่กลับจับใหม่ให้คอยเก้อ
อาทิตย์ค่อยคล้อยต่ำค่ำนะเออ
จิตยังเหม่อเพ้อหามาจากจร.

นพ
31 ธ.ค.54

จะจับค้วา สิ่งใด ไม่อาจรู้
เป็นเงาอยู่ ดูโค้ง ตรงสิงขร
รุ้งกินน้ำ ทาบลง คงตัดตอน
เป็นเงาหลอน ฟ้าหลัวไร้ตัวตน

ฝนหยุดร่วง ลงมา ฟ้ากระจ่าง
ดุจเบิกทาง ไสว ในทุกหน
ขับหม่นมัว ห่างหาย ให้ผองชน
สิ้นกังวน อิดหนา ระอาใจ

รับอุ่นไอ แสงฉาน สุรีย์ฉาย
เย็นพระพาย พัดพลิ้ว เป็นริ้วไหว
ลืมเรื่องร้าว คราวครั้ง พลังเผอไป
เริ่มต้นใหม่ ดีก่ว่า อย่าเศร้าเลย

คิดทำใน ที่ใจปรารถนา
ทิ้งปวดปร่า คราหมอง แค่มองเฉย
ทุกอย่างอยู่ ที่ใจ ปองหมายเชย
ทุกถ้อยเอ่ย เปรยหวัง ทางภิรมย์

"สุนันยา"