๐ คำอวยพรที่ให้ใช่ประชด
รักเธอหมดหัวใจแม้ใจหิน
ดอกน้ำตาเบ่งบานแต้มลานดิน
ธรณินรับรู้ใจผู้ครวญ
๐ แผ่นโปสต์การ์ดสี่เหลี่ยมที่เปี่ยมถ้อย
บรรจุคำริ้วรอยถ้อยกำสรวล
ทุกอณูกระดาษวาดสำนวน
บันทึกล้วนจากใจชายผู้แพ้
๐ อาจไม่หวานฤดีเหมือนปีเก่า
ทั้งไม่เย้ายวนใจใครแน่แน่
ซ่อนน้ำคำตัดพ้อแบบงอแง
มันก็แค่ครั้งนี้นะที่รัก
๐ ส.ค.ส.ปีนี้พี่เขียนย้ำ
หากเธอช้ำวันใดได้อกหัก
นึกถึงการ์ดใบนี้ที่คนภักดิ์
ด้วยยอมควักใจสลาย..เขียนให้เธอ..
ระนาดเอกจ้ะ
น้ำตาหยด อีกครั้ง นั่งสำนึก
ความรู้สึก ยอกย้อน คล้ายตอนเผลอ
อ่านถ้อยคำ ด้วยดวงตา ที่พร่าเบลอ
เพราะรักเธอ ลึกล้ำ เกินคำร้อย
จ้องบัตรรูป สี่เหลี่ยม เปี่ยมความหลัง
ภาพหวานครั้ง ชิดเชย ไม่เคยถอย
ในห้วงจินต์ ถวิลหา คล้ายว่าคอย
แนบบัตรน้อย กับทรวง ตรงห้วงใจ
หวังเพียงเธอ รับรู้ แม้อยู่ห่าง
กายอ้างว้าง สุดหม่น เกินทนไหว
ฝากจุมพิต ผ่านดวงดาว พราวอำไพ
โปรดทราบว่า...บางใคร คิดถึงเธอ
ส.ค.ส. ปีนี้ ที่พี่มอบ
เกินกว่าชอบ แม้ว่าใจ ไม่กล้าเผยอ
เก็บคำหวาน แนบหมอน...นอนละเมอ
จากคนเพ้อ เฝ้าพ้อ ขอรักคืน...
แซมค่ะ
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
