หวังพึ่งธรรมนำใจท้ายที่สุด
เพื่อจะหยุดชีวันที่ผันผวน
สลัดทุกข์สุขสงบเฝ้าทบทวน
ทุกสิ่งล้วนเกิดดับสับเปลี่ยนไป
ปุถุชนย่อมหลงในสงสาร
มิอาจต้านทานฝืนแข็งขืนได้
จำต้องปลงปล่อยวางอย่างเข้าใจ
ชีวิตใหม่ในธรรมนั้นฉ่ำเย็น
ธรรมแท้จริงเหมือนแก่นแสนล้ำลึก
เฝ้าตรองตรึกนึกอย่างไรก็ไม่เห็น
มันร้อนรุ่มสุมใจให้ลำเค็ญ
เพราะเราเป็นปุถชนคนธรรมดา...
เพื่อจะหยุดชีวันที่ผันผวน
สลัดทุกข์สุขสงบเฝ้าทบทวน
ทุกสิ่งล้วนเกิดดับสับเปลี่ยนไป
ปุถุชนย่อมหลงในสงสาร
มิอาจต้านทานฝืนแข็งขืนได้
จำต้องปลงปล่อยวางอย่างเข้าใจ
ชีวิตใหม่ในธรรมนั้นฉ่ำเย็น
ธรรมแท้จริงเหมือนแก่นแสนล้ำลึก
เฝ้าตรองตรึกนึกอย่างไรก็ไม่เห็น
มันร้อนรุ่มสุมใจให้ลำเค็ญ
เพราะเราเป็นปุถชนคนธรรมดา...