อันบุรุษ ที่ดี ไม่มีดอก
แต่บุรุษ กลับกลอก สุดทนไหว
ขออยู่บน คานทอง อีกต่อไป
ยังอยากครอง โสดใจ ให้ยาวนาน
พันทอง
ลงมาเถิด พันทอง อย่าครองโสด
ขอได้โปรด ฟังพี่ นี้ขับขาน
จะทนอยู่ ไปไย ให้เหนียงยาน
ทรมาน ทรกรรม ไปทำไม
การมีคู่ ดู๋ดี๋ ดีที่สุด
เป็นมนุษย์ คู่ไม่มี ดีที่ไหน
ถึงหน้าหนาว ร้าวรอน แทบอ่อนใจ
มาไวไว ลงจากคาน เถิดพันทอง
......ยากูซ่า.......
แต่บุรุษ กลับกลอก สุดทนไหว
ขออยู่บน คานทอง อีกต่อไป
ยังอยากครอง โสดใจ ให้ยาวนาน
พันทอง
ลงมาเถิด พันทอง อย่าครองโสด
ขอได้โปรด ฟังพี่ นี้ขับขาน
จะทนอยู่ ไปไย ให้เหนียงยาน
ทรมาน ทรกรรม ไปทำไม
การมีคู่ ดู๋ดี๋ ดีที่สุด
เป็นมนุษย์ คู่ไม่มี ดีที่ไหน
ถึงหน้าหนาว ร้าวรอน แทบอ่อนใจ
มาไวไว ลงจากคาน เถิดพันทอง
......ยากูซ่า.......
อยู่บนคาน นานเนิ่น เพลินสุดสุด
เพียงสะดุด ใจชาย ทั้งสี่ห้อง
มอบรักแท้ ให้ไป ในครรลอง
อันตัวน้อง เคยช้ำ ย้ำชีวิน
ให้สละ คานทอง กลัวหมองไหม้
หนาวปานใด ทานทน คนบ้าบิ่น
สนิมเกาะ ภายใน ใจรวยริน
กัดเซาะกิน แก่นเนื้อ ไม่เหลือไย
จึงขอตั้ง ปนิธาน บนบานกล่าว
เอาใจร้าว ห้อยแขวน แม้นห้อยได้
ให้มันแห้ง เหี่ยวเฉา เศร้าทรวงใน
เพราะมีคน ไร้ใจ ทำให้ตรม
พันทอง
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
