วันนี้ยังไม่ได้เก็บของ (กลับบ้าน)
.....
เสร็จจากงานรัดตัวตีตั๋วจอง
ทิ้งข้าวของกองสุมไว้มุมบ้าน
ถ้วยกาแฟดำด่าง, อ่างล้างจาน
เก็บไว้นานจนรุ่ง กลิ่นฟุ้งแล้ว
เสื้อผ้ายังกองไว้ไม่ได้ซัก
ปลาทองทักตอนสายหายใจแผ่ว
ไร้อาการหยอกเย้า ของเจ้าแมว
กระป๋องแห้วในตู้ยังอยู่นิ่ง
…..
ก่อนจะเริ่มปีหน้าแต่สาหัส
ปฏิบัติเข้า-ออก บอกทุกสิ่ง
สิ้นสุดการทำงานประมาณจริง
เพื่อละทิ้งเมืองหุ่น วุ่นนรก!
…..
ไม่ได้กลับไปหา เพราะฟ้าสั่ง
แต่เพราะยังหนักแน่นทุกแผ่นอก
ใช่แค่เพียงใบไม้ ร่ายสะทก
แต่เป็นนก ร้างถิ่นบินกลับมา
สู่อ้อมกอดหมอกหนาว และดาวเหนือ
เห็นดาวเมื่อเหม่อมอง ละอองฟ้า
จนหมอกจางแดดใส แต้มนัยน์ตา
บอกเวลาความหมาย ณ ปลายทาง
…..
นั่งจดจ้องห้องแอร์แซ่เซ็งจิต
พรุ่ง “ชีวิต” คิดไปอยู่ไม่ห่าง
เผลอนิ่งงันฝันบ่อยแล้วปล่อยวาง
ความรู้สึกอ้างว้าง เป็นอย่างนี้
วันนี้ยัง ไม่ได้เก็บข้าวของ
พรุ่งนี้ต้องเดินทาง อย่างเร็วรี่
เพื่อไปเก็บน้ำใจและไมตรี
จากคนที่รอเฝ้า ทุกเช้า-เย็น!
…..
ภาพจาก oknation.net