........ลองหัดพับไว้..จะได้ใช้แจกคนแปลกหน้า........
พับหัวใจมีปีก...แล้วฉีกเล่น
เคยหลบเร้นบินไปอยู่ใกล้หมอน
บรรจงจูบลูบร่างข้างที่นอน
เป็นอาภรณ์ห่มทับเมื่อหลับตา
เมื่อก่อนเป็นหัวใจใสสะอาด
ให้บทบาทท่วงทีว่ามีค่า
เดี๋ยวนี้เป็นเพียงกระดาษขาดปากกา
ถูกตีตราพับเล่น..ดังเช่นใจ
นึกจะขอทวงคืน...กลืนคำพูด
ไร้หูรูดเพ้อพร่ำก็ทำได้
คนที่เจ็บเก็บงำทำเช่นไร?
ตอบให้ไว...เหมือนที่ทวงเมื่อลวงกัน
พับหัวใจมีปีก...แล้วฉีกเล่น
เคยหลบเร้นบินไปอยู่ใกล้หมอน
บรรจงจูบลูบร่างข้างที่นอน
เป็นอาภรณ์ห่มทับเมื่อหลับตา
เมื่อก่อนเป็นหัวใจใสสะอาด
ให้บทบาทท่วงทีว่ามีค่า
เดี๋ยวนี้เป็นเพียงกระดาษขาดปากกา
ถูกตีตราพับเล่น..ดังเช่นใจ
นึกจะขอทวงคืน...กลืนคำพูด
ไร้หูรูดเพ้อพร่ำก็ทำได้
คนที่เจ็บเก็บงำทำเช่นไร?
ตอบให้ไว...เหมือนที่ทวงเมื่อลวงกัน
ค ง ไ ม่ ก ล้ า พั บ แ จ ก ค น แ ป ล ก ห น้ า
หัวใจที่ไร้ค่า...ขนาดคนคุ้นตาเขายังไม่สน
ไม่รู้ว่าทำไม...เจ็บแค่ไหนก็ยังทน
ทั้ง ๆ ที่ก็รู้ว่าตน..ไม่ใช่คนสำคัญเท่าใคร
หั ว ใจ ที่ เ จ็ บ แ ล ะ เ ก็ บ ง ำ
เธอบอกว่าช้ำ..มันช้ำจริงหรือไม่
เมื่อคนที่เธอชอบ..เขาคอยปลอบอยู่ข้างใจ
แล้วจะเก็บทำไม..ก็แค่หัวใจที่เธอไม่แคร์
ค ำ สั ญ ญ า ข อ ง ค น ล ว ง
เอ่ยทวงทำไม..เมื่อไม่เคยแยแส
ขออยู่ห่าง ห่าง อย่างคนแพ้
ดีกว่าถูกรังแก..หรือเป็นแค่ของเล่นของใคร
เ มื่ อ ใ จ ข อ ง เ ธ อ . . เ ป็ น เ พี ย ง ก ร ะ ด า ษ เ ป ล่ า
ก็คงไม่รู้ร้อน..รู้หนาว..หรือหวั่นไหว
ทุกความห่วงหา...จึงไม่เคยมีค่าให้ใส่ใจ
ต่อให้เสียน้ำหมึกเท่าไร..เธอก็ไม่เคยสนใจจะใยดี
จ ะ ไ ม่ อ้ อ น ว อ น . . ห รื อ ข อ พ ร จ า ก ด า ว ด ว ง ไ ห น
และไม่สนว่าหัวใจ..เธอจะบินซบ อกใครคืนนี้
สิ่งที่สำคัญ..เอาใจของฉันคืนมาสักที...
อย่าให้มันนานไปกว่านี้...กลัวจะเปื้อนน้ำตาของคนดี. .ที่ เ ธ อ แ ค ร์. .
หัวใจที่ไร้ค่า...ขนาดคนคุ้นตาเขายังไม่สน
ไม่รู้ว่าทำไม...เจ็บแค่ไหนก็ยังทน
ทั้ง ๆ ที่ก็รู้ว่าตน..ไม่ใช่คนสำคัญเท่าใคร
หั ว ใจ ที่ เ จ็ บ แ ล ะ เ ก็ บ ง ำ
เธอบอกว่าช้ำ..มันช้ำจริงหรือไม่
เมื่อคนที่เธอชอบ..เขาคอยปลอบอยู่ข้างใจ
แล้วจะเก็บทำไม..ก็แค่หัวใจที่เธอไม่แคร์
ค ำ สั ญ ญ า ข อ ง ค น ล ว ง
เอ่ยทวงทำไม..เมื่อไม่เคยแยแส
ขออยู่ห่าง ห่าง อย่างคนแพ้
ดีกว่าถูกรังแก..หรือเป็นแค่ของเล่นของใคร
เ มื่ อ ใ จ ข อ ง เ ธ อ . . เ ป็ น เ พี ย ง ก ร ะ ด า ษ เ ป ล่ า
ก็คงไม่รู้ร้อน..รู้หนาว..หรือหวั่นไหว
ทุกความห่วงหา...จึงไม่เคยมีค่าให้ใส่ใจ
ต่อให้เสียน้ำหมึกเท่าไร..เธอก็ไม่เคยสนใจจะใยดี
จ ะ ไ ม่ อ้ อ น ว อ น . . ห รื อ ข อ พ ร จ า ก ด า ว ด ว ง ไ ห น
และไม่สนว่าหัวใจ..เธอจะบินซบ อกใครคืนนี้
สิ่งที่สำคัญ..เอาใจของฉันคืนมาสักที...
อย่าให้มันนานไปกว่านี้...กลัวจะเปื้อนน้ำตาของคนดี. .ที่ เ ธ อ แ ค ร์. .
เอ-มิ-กา