ถึงคืนวาร ผ่านไป ใช่ลืมหลง
ยังพะวง คร่ำครวญ ถึงนวลแข
แม้เพียงเงา เฝ้าเผลอ ชะเง้อแล
พร่ำคนึง ถึงแต่ แม่ทรามวัย
เพียงสายลม พรมพัด สะบัดโบก
ให้วิโยค โศกซึ้ง ถึงไหนไหน
เคยเคียงคู่ ชู้ชื่น ระรื่นใจ
พร้อมสายลม พรมไล้ ให้สองเรา.../
บูรพาท่าพระจันทร์
ยังพะวง คร่ำครวญ ถึงนวลแข
แม้เพียงเงา เฝ้าเผลอ ชะเง้อแล
พร่ำคนึง ถึงแต่ แม่ทรามวัย
เพียงสายลม พรมพัด สะบัดโบก
ให้วิโยค โศกซึ้ง ถึงไหนไหน
เคยเคียงคู่ ชู้ชื่น ระรื่นใจ
พร้อมสายลม พรมไล้ ให้สองเรา.../
บูรพาท่าพระจันทร์
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
