คานแข็งดี ปูนเพิ่ม เสริมเหล็กมั่น
ทุบทั้งวัน ไม่ยุบ บุบสลาย
เชิญนั่งบน หัวเราะ เคาะสบาย
เราแทบตาย หมดแรง แห้งฝืดคอ
อยากจะโสด ต่อไป ตามใจเถิด
คิดเตลิด เปิงเปิด เถิงไหนหนอ
จะไม่หนี นอนนั่ง ตั้งตารอ
สิ้น พ.ศ. หมดทาง ช่างปะไร
ถึงยอมแก่ หัวโต โซผมหงอก
มิเปลี่ยนดอก รักนี้ ที่มอบให้
ขอกำหนด จดคำ จำใส่ใจ
ลงเมื่อไร จากคาน แต่งงานเลย
รพีกาญจน์ 59
คานเสริมเหล็ก อย่างนี้ พี่คงเหนื่อย
ทุบไปเมื่อย เปล่าเปล่า มิเข้าที่
ใช้ปืนใหญ่ ยิงตรง ก็คงดี
พวกชะนี คงเลิกเกาะ เพราะหมดคาน
สู้แนะนำ เคียวเข็ญ ด้วยเป็นห่วง
กลับทำหวง บัลลังก์ ลืมสังขาร
หรือควรปล่อย ให้เหี่ยวห่อ ทรมาน
พอหมดชาย ต้องการ พานพาโล