พี่ทุบคาน เสียที คงดีแน่
ขอยุแหย่ เร่งมือ รื้อรากฐาน
เราหรือเฝ้า ชะแง้ แลมานาน
แม่เกาะคาน กันหมด อดเชยชม
เล็งมานาน นางฟ้า หน้านวลผ่อง
อีกพันทอง ตรวจตรา ว่าเหมาะสม
แม้นได้สอง กานดา มาเกลียวกลม
ฟ้าถล่ม ก็จัก รักไม่คลาย
คานแข็งดี ปูนเพิ่ม เสริมเหล็กมั่น
ทุบทั้งวัน ไม่ยุบ บุบสลาย
เชิญนั่งบน หัวเราะ เคาะสบาย
เราแทบตาย หมดแรง แห้งฝืดคอ
อยากจะโสด ต่อไป ตามใจเถิด
คิดเตลิด เปิงเปิด เถิงไหนหนอ
จะไม่หนี นอนนั่ง ตั้งตารอ
สิ้น พ.ศ. หมดทาง ช่างปะไร
ถึงยอมแก่ หัวโต โซผมหงอก
มิเปลี่ยนดอก รักนี้ ที่มอบให้
ขอกำหนด จดคำ จำใส่ใจ
ลงเมื่อไร จากคาน แต่งงานเลย
รพีกาญจน์ 59