"ส.ค.ส.คลอน้ำตา?"
๐
ส.ค.ส.ใบนี้พี่เขียนยาก
นั่งกระดากแอบชังตัวหนังสือ
เกลียดกระทั่งปากกามาลายมือ
วนเวียนสื่อขยี้นี้หลายใบ
แค่ส่งคำอวยพรกลอนง่ายง่าย
กลับจับต้นชนปลายอายคำใส่
ยิ่งสื่อคำว่ารักยิ่งหนักใจ
ก่อนเคยใช้ปีนี้..พี่ชะงัก
ประดิษฐ์คำฉันใดเมื่อใจรู้
กลายเป็นคนขี้ตู่ผู้จมปลัก
แฟนทั้งคนทุกปีที่ทายทัก
เป็นคนรักคนอื่น..สุดขื่นทรวง
เมื่อปากกากับใจไม่เป็นหนึ่ง
ร่างถูกขึงกับทุกข์รุกใหญ่หลวง
คำที่รักเคยหมั่นปันพุ่มพวง
มันจุกหน่วงถ่วงเวลาสาธยาย
ปล่อยน้ำตาหลั่งไหลใช้แทนหมึก
เคล้นความนัยส่วนลึกและความหมาย
สะกดคำจำสร้างอย่างฟูมฟาย
อวยพรชายคนใหม่ให้รักเธอ
ส.ค.ส.ปีนี้พี่เขียนยาก
สื่อร่องรอยลำบากยากเสนอ
ตัวหนังสือลบเลือนเหมือนตัวเบลอ
ด้วยพี่เผลอน้ำตาหยด..รดอวยพร..
ระนาดเอก