[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[Charlie]

ก็อยากขาย  หัวใจ  ใส่กระป๋อง
คนเคยจอง  ห้องใจ  ถูกใครเจี๋ยน
หลั่งน้ำตา  ลิ้มรส  เป็นบทเรียน
ใจเขาเปลี่ยน  แปรไป  มีใหม่เชย

คนเคยรัก  หักร้าง  มาขว้างทิ้ง
ไปมีหญิง  อื่นกก  โอ้อกเอ๋ย
ช่างใจดำ  ทำได้  เหมือนไม่เคย
ขอลาเลย  รักเก่า  เราแค้นจริง

อยากจับชาย  มาเชือด  รินเลือดหลั่ง
แล้วจับขัง  สู่ห้อง  ให้ร้องอิ๋ง
โบยด้วยแส้  เผาไฟ  อย่าไหวติง
ท้ายเฉือนทิ้ง  สำเร็จ  เป็ดสบาย

ทุกวันนี้  ที่ทาง  ใจว่างอยู่
แต่ยอดชู้  คู่จาก  ก็อยากขาย
เป็นหัวใจ  ใส่กระป๋อง  ต้องเดียวดาย
เพราะขาดชาย หมายชม ภิรมย์ชิม

มองเห็นเป็ด ทีไร หัวใจหวิว
ให้สยิว นิ่วระอา คราเป็ดยิ้ม
ช่างกระไร ใจเด็ด ให้เป็ดชิม
ไยเนื้อนิ่ม อิ่มอก มิตกใจ

รู้อะไร ไหมเล่า เขาอึงอื้อ
ร่ำระบือ ลือลั่น สนั่นไหว
ของมีค่า หายาก มากเพียงใด
รู้ทั่วไป มิใช่โม้ " จ้าวโลกา "

ควรชั่งใจ ไว้ก่อน สมรศรี
ของดีๆ นี้ยาก ลำบากหา
วอนอนงค์ ปลงหทัย ให้เมตตา
สงวนไว้ ใช่ว่า จะน่าชัง.../

 ...Please..!

บูรพาท่าพระจันทร์

ไม่เสียดาย  ตัดทิ้ง  เพราะหญิงเข็ด
อาศัยเป็ด  ช่วยปลอบ  มอบความหวัง
ได้หายแค้น แสนสม ภิรมย์พัง
ชายไม่ยั้ง จ้าวโลก  หญิงโศกครวญ

จำขอลา  ไปก่อน  เลิกอ้อนรัก
เพราะอกหัก  รักร้าว  คราวกำสรวล
ถึงหนุ่มหล่อ  มาดล่ำ  ทำยั่วยวน
ไม่เชิญชวน  ใจชอบ  ที่ปลอบโยน

ใจพังพัง  รั้งท้าย  เหนื่อยหน่ายนัก
เพราะมีรัก  มักโศก  วิโยคโหน
มันมักจุก  ตอนจาก  จึงอยากโจน
ใช่ลามโลน  ขออภัย ใคร่ขอลา