Re: ยามรักร้าว
ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน
23 พฤศจิกายน 2024, 06:08:PM *
ยินดีต้อนรับคุณ, บุคคลทั่วไป กรุณา เข้าสู่ระบบ หรือ ลงทะเบียน

เข้าสู่ระบบด้วยชื่อผู้ใช้ รหัสผ่าน และระยะเวลาในเซสชั่น

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)
 
ผู้เขียน หัวข้อ: ยามรักร้าว  (อ่าน 8017 ครั้ง)
sunthornvit
Special Class LV3.9
นักกลอนรอบรู้กวี

***

คะแนนกลอนของผู้นี้ 777
ออฟไลน์ ออฟไลน์

กระทู้: 2,076



« เมื่อ: 28 ธันวาคม 2011, 07:50:PM »


หนาวลมฝนหล่นมากับฟ้าค่ำ
ยินน้ำคำพี่ชายให้ถวิล
ฉันเจ็บปวดกมลจนชาชิน
ไม่ยลยินคำกล่าวสุดเศร้าใจ

เป็นเพราะเธอใช่ไหมใจร้ายก่อน
เธอตัดรอนฉันจนทนไม่ไหว
เมื่อรู้ว่าเธอนี้ยังมีใคร
เก็บซ่อนไว้ในใจเธอเสมอมา

ฉันจำตัดใจจากแม้ยากยิ่ง
เพราะผู้หญิงของเธอเสนอหน้า
พร้อมออดอ้อนสารพันแสนมารยา
เข้าทายท้าประจำฉันช้ำตรม

เมื่อฉันอยู่ไม่ได้ก็ไม่อยู่
เพราะฉันรู้อยู่ไปใจก็ขม
เชิญเธอไปเทคแคร์แม่ตาคม
ไปชื่นชมเขาเถิด ฉันเปิดทาง

เปรียว

                                            น้องกล่าวถึง  หญิงคนไหน  ไม่รู้จัก
                       คงทึกทัก  ไปเอง  ตะเบ็งอ้าง
                       พี่มิเคย  กลิ้งกลอก  ออกนอกทาง
                       รักแต่นาง  มิเคย  เชยชิดใคร

                            เคยโอบไหล่  กานดา  ตอนฟ้าหม่น
                       กลางสายฝน  พรำพรำ  ยังจำได้
                       เดินประคอง  คล้องแขน  แสนสุขใจ
                       แล้วผู้ใด  ยุแหย่  จึงแชเชือน




ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :

สล่าผิน, บูรพาท่าพระจันทร์, รัตนาวดี, พิมพ์วาส, yaguza, สุนันยา, ..กุสุมา.., รพีกาญจน์, amika29, นางฟ้า ชาลี, ลมหนาว, Thammada, panthong.kh

ข้อความนี้ มี 13 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า

Email:
Powered by SMF 1.1.2 | SMF © 2006-2007, Simple Machines LLC | Thai language by ThaiSMF
s s s s s