...แม้เมล็ด ยังเน่า เก่าด้วยรัก
จะเทียวปัก ใจใด ให้สนอง
ลมโดดเดี่ยว เปลี่ยวหนาว เป็นกาวดอง
สุ่มพุ่มทอง น้องนาง อ้างว้างใจ
...เอาความรัก เข้ารด หยดลงแต้ม
แต่ก็แกม ด้วยน้ำตา พาหวั่นไหว
ต้นก็เฉา รากก็แห้ง แล้งอาลัย
เหลือฤทัย คนเศร้า เฝ้าอาดูร
...เอาน้ำตา รดดอกรัก หวังพักยก
ระทวยทก อ่อนล้า พาอับสูญ
ลมรักลา บอบช้ำ เป็นค้ำคูณ
หาใครจูน มาเอื้อ รอยเยื่อเนาว์
...สิ้นแสงลม ห่มขวัญ เป็นวันจาก
ต้นตั้งฉาก ยืนตาย กลายเป็นเ้ถา
เมื่อเจ้าดอกรักอำลา มาเป็นเงา
สุดท้ายเรา เฝ้าแต่รอ กอรักตาย...
ตะวันฉาย
จะเทียวปัก ใจใด ให้สนอง
ลมโดดเดี่ยว เปลี่ยวหนาว เป็นกาวดอง
สุ่มพุ่มทอง น้องนาง อ้างว้างใจ
...เอาความรัก เข้ารด หยดลงแต้ม
แต่ก็แกม ด้วยน้ำตา พาหวั่นไหว
ต้นก็เฉา รากก็แห้ง แล้งอาลัย
เหลือฤทัย คนเศร้า เฝ้าอาดูร
...เอาน้ำตา รดดอกรัก หวังพักยก
ระทวยทก อ่อนล้า พาอับสูญ
ลมรักลา บอบช้ำ เป็นค้ำคูณ
หาใครจูน มาเอื้อ รอยเยื่อเนาว์
...สิ้นแสงลม ห่มขวัญ เป็นวันจาก
ต้นตั้งฉาก ยืนตาย กลายเป็นเ้ถา
เมื่อเจ้าดอกรักอำลา มาเป็นเงา
สุดท้ายเรา เฝ้าแต่รอ กอรักตาย...
ตะวันฉาย
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
