เมื่อดอกรักหักหล่นล่วงพ้นก้าน
แม้น้ำตาลเคยหวานยังพาลขม
เคยมองงามพล่ามพร่ำเอ่ยคำชม
บัดนี้ตรมข่มหมองเมื่อมองดู
เหลือเพียงเค้าเงาดอกเหมือนหลอกหลอน
มองกิ่งคลอนชวนระทดแสนอดสู
โอ้ดอกรักโรยลานทิ้งก้านพู
กิ่งโอนอู้ลู่ลมลั่นทมแซม
จ.รัตติกาล
แม้น้ำตาลเคยหวานยังพาลขม
เคยมองงามพล่ามพร่ำเอ่ยคำชม
บัดนี้ตรมข่มหมองเมื่อมองดู
เหลือเพียงเค้าเงาดอกเหมือนหลอกหลอน
มองกิ่งคลอนชวนระทดแสนอดสู
โอ้ดอกรักโรยลานทิ้งก้านพู
กิ่งโอนอู้ลู่ลมลั่นทมแซม
จ.รัตติกาล
โรยร่วงแล้วรานกอเจ้าช่อรัก
สิ้นตอหลักจักตรงเข้าพงแขม
ก็ผ่ากอหน่อเครือเกินเฝือแกม
จึงเพียงแพลมโผล่ผลุบในหุบกลาย
หวังชูช่อรอวารเพื่อบานเบ่ง
แม้นคร่ำเคร่งเร่งรัดระบัดหมาย
กว่าแขนงแทงก้านก็ฉานวาย
ตอกย้ำพ่ายหน่ายหนักปลิดรักปลง
ต้องแคระแกร็นแสนเข็ญลำเค็ญแท้
ยับเยินแย่แพ้ผ่านเซอะซานหลง
แรมสู่ลานลั่นทมอวลฉมดง
ทอดกอส่งลงพื้นมิฝืนทาน
ปภัสร์