ไม่มีใครยืนยงอยู่คงที่
วันเดือนปีผ่านไปได้ประจักษ์ำ
ชีวิตร่วงโรยไปไวยิ่งนัก
ได้ตระหนักนึกรู้อยู่ในธรรม
มีหวั่นไหวไปบ้างอย่างที่เห็น
ทุกข์ลำเค็ญหัวใจไยถลำ
หลงรูปรสกลิ่นสีที่ชี้นำ
ไม่เคยจำซ้ำเจ็บเก็บนานมา
เปรียบเหมือนไม้ไกลฝั่งรอฝังกลบ
เหมือนชีวิตจวนจบพบโลกหน้า
อยู่ด้วยความมุ่งหวังสร้างศรัทธา
ปรารถนาความหวังดีมีให้กัน...
วันเดือนปีผ่านไปได้ประจักษ์ำ
ชีวิตร่วงโรยไปไวยิ่งนัก
ได้ตระหนักนึกรู้อยู่ในธรรม
มีหวั่นไหวไปบ้างอย่างที่เห็น
ทุกข์ลำเค็ญหัวใจไยถลำ
หลงรูปรสกลิ่นสีที่ชี้นำ
ไม่เคยจำซ้ำเจ็บเก็บนานมา
เปรียบเหมือนไม้ไกลฝั่งรอฝังกลบ
เหมือนชีวิตจวนจบพบโลกหน้า
อยู่ด้วยความมุ่งหวังสร้างศรัทธา
ปรารถนาความหวังดีมีให้กัน...
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
