เพราะคงคิดมากไป
ฉันจึงได้ มีฝันนี้
คิดถึงรักเคยมี
ช้ำชีวี เกินจะทน
ก็คงได้แต่ฝัน
หวังสักวัน สิ้นหม่นหมอง
มีเขาเฝ้าาประคอง
ให้เราจอง สี่ห้องใจ..
"สุนันยา"
คิดมาก ก็มากทุกข์
เลิกเจ่าจุก ลุกขึ้นใหม่
เตรียมตน กลไก
ปรับหัวใจ ให้มั่นคง
เดินหน้า อย่าย่อท้อ
มิราข้อ ก่อมรรคผล
อำนวย ด้วยมือตน
มารผจญ มิสนใจ