ปีห้าสามผ่านมาถึงห้าสี่
ในฤดีบอบช้ำซ้ำขื่นขม
มองสายตาก็สิ้นแล้วแววนิยม
อกต้องตรมโศกศัลย์วันพี่ไกล
นัดแล้วไม่เคยมาอุราเหงา
รู้ไหมเล่าน้องนั้นสุดหวั่นไหว
ข่าวสาวที่เคียงข้างว่าอย่างไร
เธอเป็นใครบอกมาอย่าปิดบัง
คนเคยรักเหตุใดไม่เหมือนก่อน
ทำยอกย้อนมารยาว่าหมดหวัง
ลืมหรือเมินพูดไว้ไม่อยากฟัง
ใจใครพังแพ้พ่ายคิดให้ดี
นี่ก็ใกล้เต็มทีปีห้าห้า
ไม่ต้องมารำพัน นั่นโน่นนี่
รักของเราเศร้าเหลือเบื่อเต็มที
สิ้นห้าสี่ตัดสวาทเราขาดกัน
เปรียว
ในฤดีบอบช้ำซ้ำขื่นขม
มองสายตาก็สิ้นแล้วแววนิยม
อกต้องตรมโศกศัลย์วันพี่ไกล
นัดแล้วไม่เคยมาอุราเหงา
รู้ไหมเล่าน้องนั้นสุดหวั่นไหว
ข่าวสาวที่เคียงข้างว่าอย่างไร
เธอเป็นใครบอกมาอย่าปิดบัง
คนเคยรักเหตุใดไม่เหมือนก่อน
ทำยอกย้อนมารยาว่าหมดหวัง
ลืมหรือเมินพูดไว้ไม่อยากฟัง
ใจใครพังแพ้พ่ายคิดให้ดี
นี่ก็ใกล้เต็มทีปีห้าห้า
ไม่ต้องมารำพัน นั่นโน่นนี่
รักของเราเศร้าเหลือเบื่อเต็มที
สิ้นห้าสี่ตัดสวาทเราขาดกัน
เปรียว
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
