เหงา เหงา เหงา

เหงาเหลือเกิน เกินกว่า คำว่า “เหงา”
               เหงาเพราะเรา อยู่เดียว เปลี่ยวดวงจิต
               เหงาประหนึ่ง ชีวาตม์ ไร้ญาติมิตร
               เหงาด้วยขาด คู่คิด แนบชิดกาย

               เหงาอ้างว้าง จับทรวง ใครล่วงรู้
               เหงาหดหู่ บีบคั้น ขวัญสลาย
               เหงาปวดร้าว สารพางค์ แทบวางวาย
               เหงาคลับคล้าย โลกนี้ ไม่มีคน

                  เหงาเพราะเธอ ทิ้งขว้าง หนีห่างเหิน
               เหงาเมื่อเธอ แยกเดิน เมินเหตุผล
               เหงาด้วยพิษ ผิดหวัง ฝังกมล
               เหงาอับจน ดังบาป สาปลงทัณฑ์

                  เหงาปานโรค เรื้อรัง ฝังเก็บกด
               เหงาสลด เดียวดาย แม้ในฝัน
               เหงาซึมเศร้า ชอกช้ำ เหลือรำพัน
               เหงาอัดอั้น ระทม มานมนาน

                  เหงาก่อความ กลัดกลุ้ม ทุกข์รุ่มร้อน
               เหงาคอยบ่อน-ทำลาย กายสังขาร
               เหงาสร้างแต่ ความย่อท้อ ทรมาน
               เหงาประหาร ฉันให้ ตายทั้งเป็น