วันคืนไม่หวนกลับลับเลือนหาย
หมู่หญิงชายมากล้นคอยค้นหา
อดีตพาดผ่านใจให้น้ำตา
เสียเวลาจ่อมจมขื่นขมใจ
เคยภิรมย์ชมชื่นไม่คืนกลับ
มัวนั่งนับโมงยามเที่ยวถามไถ่
คำตอบที่มีหรือคืออะไร
ฉันหรือใครมิบังอาจประกาศตน
เพราะที่เห็นเป็นอยู่รู้เต็มอก
ว่านรกที่จิตผิดทุกหน
ตัวของเราเท่าที่เห็นยังเป็นคน
แค่สับสนคนที่รักหักอกเรา
หมู่หญิงชายมากล้นคอยค้นหา
อดีตพาดผ่านใจให้น้ำตา
เสียเวลาจ่อมจมขื่นขมใจ
เคยภิรมย์ชมชื่นไม่คืนกลับ
มัวนั่งนับโมงยามเที่ยวถามไถ่
คำตอบที่มีหรือคืออะไร
ฉันหรือใครมิบังอาจประกาศตน
เพราะที่เห็นเป็นอยู่รู้เต็มอก
ว่านรกที่จิตผิดทุกหน
ตัวของเราเท่าที่เห็นยังเป็นคน
แค่สับสนคนที่รักหักอกเรา