.jpg)
มิอยากห่างจากอกดั่งนกหนาว
กระซิบผ่าวเคียงปรางค์อย่างหน่วงหนัก
อกที่เราแอบอิงเคยพิงพัก
ยังสลักกลางจิตนิจนิรันดร์
เปรียว
รอแสงแรกแห่งอรุณอุ่นคลายหนาว
ลบปวดร้าวรานนักรักครั้งก่อน
ยากจะฝืนขืนข่มล้มตัวนอน
หวังแสงอ่อนอรุณ...พรุ่งนี้เช้า
วินาทีที่ผ่านแสนนานช้า
นั่งมองเข็มนาฬิกาเวลาเหงา
การรอคอยที่ผ่านแสนนานเนา
สายลมหนาวหลอกเย้า...เข้าหัวใจ
---สะเลเต---
ลบปวดร้าวรานนักรักครั้งก่อน
ยากจะฝืนขืนข่มล้มตัวนอน
หวังแสงอ่อนอรุณ...พรุ่งนี้เช้า
วินาทีที่ผ่านแสนนานช้า
นั่งมองเข็มนาฬิกาเวลาเหงา
การรอคอยที่ผ่านแสนนานเนา
สายลมหนาวหลอกเย้า...เข้าหัวใจ
---สะเลเต---
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
