หรือเป็นลมสวาทที่วาดหวัง
พัดมาสั่ง อาลัยไว้เสนอ
ส่งคำหยอดพลอดรักฝากละเมอ
ให้ลมเผลอพัดบอกเย้าหยอกกัน
ทุกถ้อยคำนำฝากว่ารักแน่
หรือเป็นแค่ลมลวง ในห้วงฝัน
เมื่อยามตื่นเลือนหาย กลายสัมพันธ์
ดังสวรรค์ ปิดทาง ให้ร้างไกล
สายลมหวนนวลช้ำระกำจิต
คงหมดสิทธ์ทวงฝันแม้วันไหน
เป็นสาวทุ่ง คุ้งคลอง ท้องบ้านไพร
จะมีใคร รักจริงไม่ทิ้งจร
เพียงสายลมโลมไล้ดุจสายรัก
ไม่นานนักเลือนสลายให้ถ่ายถอน
กลายเป็นตรมอุราคราร้าวรอน
รอยน้ำตาเปียกปอน นอนระทม...
"สุนันยา"