เมื่อดอกรัก ลาร่วง หล่นจากต้น
คล้ายดั่งคน อ่อนแรง แสร้งไม่ไหว
หนาวในอก ช้ำฟก รกทรวงใน
เอื้อมมือไป คว้าลม ไม่สมจินต์
คิดถึงเจ้า ร้าวใน ฤทัยนัก
โอ้ยอดรัก แสนสุด จะถวิล
เสียงกำซาบ หวั่นใจ คราได้ยิน
น้ำตาริน อาบแก้ม ชะแล่มนวล
ถึงครวญคร่ำ ร่ำพิไร ไม่คืนกลับ
แหลกย่อยยับ แน่แล้ว แก้วไม่หวน
ขอเถอะนะ อย่าได้ มาเชิญชวน
โปรดอย่ามา รบกวน ฉันอีกเลย
พันทอง
แต่งยังไม่เก่งขอแจมหน่อยค้า
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
