วันอาทิตย์ คิดถึงจัง !
…..
หลับทั้งคืนตื่นมาวันอาทิตย์
ด้วยสะกิดพิษหนาวจากข่าวเหนือ
ส่งข้อความอบอุ่นมาจุนเจือ
“คิดถึงกันจนเบื่อ” เชื่อเหลือเกิน
ความคุ้นเคยเอ่ยถาม ใต้ผ้าห่ม
ฟังเสียงลมอากาศ ห้วงขาดเขิน
โมบายฟ้า กระดิ่งกรุ่งกริ่งเพลิน
เหมือนหยอกเอินเดินทางระหว่างเช้า
…..
จากหน้าต่างห้องนอนเมื่อตอนเที่ยง
ริมระเบียงนั่งดูอยู่ที่เก่า
“ลดาวัลย์” รายล้อมกลิ่นย้อมเยา
สัมผัสลมเบา-เบา กล่าวทักทาย
…..
ก่อนจะหลับตาพริ้ม ยืนยิ้มแอบ
ภายในห้องคับแคบแนบจดหมาย
หน้าสมุดสุดฝันเขียนบรรยาย
อธิบายหลายรอบ คำตอบลึก!
…..
ฤดูหนาวกำลังจะกลับมา
ทอดสายตาอ้างว้างระหว่างตึก
เก็บเธอไว้ในฝัน ซ่อนสำนึก
จนรู้สึกรู้สา ทุกนาที
อาจเป็นเพราะความหวัง ที่ยังหมุน
“ขอบคุณ” ความอบอุ่น บนโลกนี้
แทนความรักศรัทธา ปรารถนาดี
แทนความฝันหลายปี ที่มีจริง
…..
อาทิตย์ คิดถึงกัน เช้าวันหยุด
เก็บหัวใจชำรุด สะดุดนิ่ง
ส่งข้อความ “เป็นห่วง” มาท้วงติง
ก่อนจะพิงผนัง นั่งฟังเพลง!
…..
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
