คิดถึงดอกฟ้า
คิดถึงดอกฟ้า,ฤดูหนาว สายลมห่มพราว
พระจันทร์,ดวงดาว,สกาวใส
พลัดพลิ้วปลิวล่องท่องไกล แดนดินถิ่นใด
สบายดีใช่ไหม,ใจคะนึง
กลอนกานท์สานจิตคิดถึง เสียงคำรำพึง
สำเนียงเพียงหนึ่งจึงลอย
“ดอกฟ้า”ฟากเราเศร้าสร้อย สิ่งเล็กสิ่งน้อย
เติมต่อรอคอยใครกัน
หทัยกาญจน์
๒๕ ธันวาคม พ.ศ.๒๕๕๔