ลมเหนือหนาว เย็นจัด พัดแก้วหล่น
ดั่งระคน อับเฉา เฝ้าหลงคอย
ริมระเบียง บันใด ไม่เหลือรอย
รำพันถ้อย ร้อยฝาก ยังอยากพบ
..กุสุมา..
ดูสิ!..ข้าพเจ้าช่างน่าอาย
ยังหวนวนเวียนว่ายไม่รู้จบ
บาดเจ็บเก็บห่อหาผ้าประคบ
สภาวะสงบก็กลับมา.
..ผู้หญิงก็งี้แหละค่ะ..ชอบขู่...
ขอบคุณที่ร่วมต่อกลอนค่ะ
ทำงานเครียดๆทั้งวันก็เลยเข้ามาอ่านกลอน
คุณแต่งกลอนได้ดีมาก โดนใจ ก็เลยต่อเล่นๆ
ในความรู้สึกจริงๆชอบดอกไม้แบบนี้ค่ะ
บริเวณบ้าน 50 ไร่ จะปลูกดอกแก้ว-ดอกโมก
ดอกราตรี-ดอกกาสะลอง ดอกไม้จะส่งกลิ่นหอม
รอบบริเวณบ้านตลอดทั้งวัน คละกับอากาศหนาว
ทำให้สดชื่นค่ะ กลอนคุณไพเราะมาก-ชอบค่ะ จะคอยติดตามอ่านน่ะค่ะ
..กุสุมา..
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
