เกิดที่ลุ่ม ชุ่มฉ่ำ น้ำเป็นเพื่อน
กองกลาดเกลื่อน เรียงราย ตามชายฝั่ง
อยู่ตามตรอก ซอกดิน หลืบหินบัง
ใต้วนวัง เวิ้งว้าง กลางทะเล
ต้องไอแดด แผดเผา เช้าจดค่ำ
ฟ้ามืดดำ น้ำค้าง พรมพร่างเห่
ฟ้าคะนอง ก้องกาจ ฝนสาดเท
ลมพัดเพ ฟุ้งฟาย กระจายไกล
ปนฝุ่นดิน ทีนเปล่า รองเท้าย่ำ
ปนปูนทำ ก่อสร้าง ตึกห้างใหญ่
กรอกถุงทับ ตับชั้น กั้นน้ำภัย
เด็กทั่วไป เล่นกอง ขายของกัน
หมดความหมาย ย้ายยุบ เททุบทิ้ง
กลายเป็นสิ่ง น่าเกลียด คนเดียดฉันท์
ทนเงียบเหงา เศร้าฤดี ทุกวี่วัน
หญิงเย้ยหยัน แค่เศษ ดั่งเม็ดทราย
รพีกาญจน์ 59